بیضه ها در درون کیسه بیضه قرار گرفته اند و سطح آن ها توسط پوست پوشانده شده است. همچنین کیسه بیضه حاوی سرخرگ و سیاهرگ می باشد که وظیفه خون رسانی به غدد تناسلی را بر عهده دارند اختلال در ساختار و عملکرد سیاهرگ کیسه بیضه، منجر به ایجاد واریس در بیضه ها می گردد که به آن واریکوسل (واریس بیضه) می گویند.

واریکوسل در واقع همان واریس کیسه بیضه می باشد و همانند واریس در پاها و همان بزرگ شدن عروق بیضه است. واریکوسل مهم ترین عامل کاهش کیفیت اسپرم و تعداد اسپرم است و می تواند یکی از علل ناباروری مردان باشد، اگرچه این بدان معنی نیست که همیشه واریکوسل می تواند بر روی تولید اسپرم تاثیر داشته باشد. خوشبختانه واریکوسل قابل تشخیص است و در مواقع بسیاری به درمان نیازی ندارد اما چنانچه علائم واریکوسل در بیضه ها دیده شود درمان آن شامل عمل جراحی می باشد.

علائم واریکوسل چیست؟

واریکوسل معمولا علائمی ندارد و درد به ندرت یکی از علائم واریکوسل می باشد. با این حال شایع ترین علائم واریکوسل عبارتند از:

•    دردی که با ایستادن طولانی مدت تشدید یافته و با دراز کشیدن بهتر می شود؛

•    دردی که پس از فعالیت های سنگین افزایش می یابد؛

•    اختلال در باروری؛

•    بزرگی و برآمدگی سیاهرگ ها بر روی کیسه بیضه؛

•    لمس توده در کیسه بیضه (گرچه بیماری های دیگری نیز باعث ایجاد توده در بیضه ها می شوند)؛

•    تغییر در اندازه بیضه؛

•    احساس درد و ناراحتی در کیسه بیضه.

با گذر زمان واریکوسل می تواند بزرگ و محسوس شود. از آنجایی که در اکثر مواقع علائمی برای واریکوسل وجود ندارد، بنابراین درمان هم صورت نمی گیرد. تشخیص و درمان واریکوسل معمولا در هنگام ارزیابی وجود مشکل ناباروری و یا انجام معاینه روتین انجام می گیرد اما به هر حال در صورت وجود هر یک از علائم واریکوسل فرد باید به پزشک مراجعه نماید.

علت واریکوسل چیست؟

با اینکه علت اصلی واریکوسل نامشخص است، بسیاری از دانشمندان معتقدند که علت واریکوسل اختلال در دریچه های اسپرماتیک است که مانع از عبور صحیح جریان خون می شوند. در نتیجه عروق برای جبران جریان خون متسع می شوند، به بیضه ها آسیب وارد می نمایند و این فرآیند می تواند علت واریکوسل باشد. واریکوسل اصولا در دوران بلوغ ایجاد می شود و تقریبا همیشه در کیسه بیضه سمت چپ شکل می گیرد.